Hockesbergheswalc

Wij zijn Toon en Miranda Hoksbergen. Tegenwoordig zijn we grootgrondbezitters en wonen we in een oude boerderij in Loerbeek, op 5 minuten afstand van onze vorige woonplaats. Hier wonen we met onze 4 kinderen, Faye, Jim, Zoë en Dean. En natuurlijk onze dieren.
 
Oftewel onze 4 Old Englisch Sheepdogs Cathy, Dux, Jadey en Ruby.
Onze boerderijkatten Bennie, Rosie, Rambo, Peerke, Leerke en Schruufke.
Onze paarden Pien en Noeri en onze kippen.

 
Honden en dan met name grote honden hebben altijd al een deel uitgemaakt van ons beider leven. Toen we gingen samenwonen had Toon al een Golden en die kreeg al snel een vriendje: onze eerste Bobtail : Bob (echt waar)
Wij hadden al eens een hondenshow bezocht en daar prachtige Old English Sheepdogs gezien. Toen er in de krant een goed tehuis voor een Bobtail van 1,5 gezocht werd hebben we ook geen seconde geaarzeld. We hadden toen niet kunnen bedenken dat dit het begin van het virus zou zijn.
Bob heeft hier zeker een niet te missen aandeel in gehad, een grotere clown als hij heb ik nog niet meegemaakt. Jammer dat ik van zijn escapades geen foto’s gemaakt heb, u had het anders met eigen ogen kunnen zien.
Vrij onverwacht moesten wij afscheid nemen van onze clown, op 5,5 jarige leeftijd. Iets waarvan wij veel verdriet hebben gehad.
Daarna kwam onze Oud-duitse herder Bas. Hij was zeer speciaal op zijn eigen herdermanier.
Toon heeft jaren met hem gespeurd bij de reddingshondenbrigade. Na een aantal jaren waren wij er wel aan uit. We wilden verder met honden, geen speurwerk, geen pakwerk maar fokken! En niet met Duitse herders maar met Old English Sheepdogs!
 
Goed dan begint het…………De voorzichtige geboorte van Hockesberghe’s Walc

De geboorte van Hockesbergheswalc

Eigenlijk begint de geboorte van een kennel als je met voorzichtige plannen een pupje uitzoekt, bij een fokker waarvan je hoopt dat hij je verder helpt, en waarvan je zijn honden mooi vindt. Goed ik heb toen wel gezegd dat als het allemaal goed uit zou pakken wij wel zouden willen fokken.

Maar zeggen en doen zijn 2 dingen. Ons 4e kind was net geboren toen wij bij Eef op de wachtlijst gingen staan.

Om het niet te lang te maken, alles ging volgens plan. Het pupje werd een mooie dame, wij werden ingewijd in het showen, de bobtailwereld, en nu ook in het fokken. Eef (ter Mors) heeft ons veel geleerd en ik leer nog elke dag bij. Maar ook je ogen en oren open houden helpt! Na de dekking volgde de echo, en de dierenarts zei: 1, 2, 3, 4 veel.....!! Wij waren blij, kun je voorstellen. Maar ook de eigenaar van de reu vindt het erg fijn als de teef een mooi groot nest krijgt.

Toen volgde er een tijd van shoppen en klussen om alles in huis te krijgen voor de aanstaande bevalling. Ook daarmee kun je wel wat hulp gebruiken. Dus Eef stuurde weer een lijstje, en daarmee kon ik de spullen bij elkaar krijgen.