Jazz is bevallen van 7 puppies!!

Gegevens

Geschreven door Hoofdgebruiker

Na een lang weekend van wachten en waken bij de werpkist, werd ons geduld in de nacht van zondag op maandag beloond met de geboorte van de eerste pup om 5:25.
Een heel mooi teefje! Vlot erachteraan werden nog 2 teefjes en 1 reutje geboren.
En toen werd het stil.... De kinderen kwamen uit bed. Allemaal pupjes kijken natuurlijk. Maar Jazz was nog niet klaar. Ik had duidelijk nog beweging gevoeld.
Ik heb om 8:00 de dierenarts gebeld voor overleg. Deze is gekomen en heeft Python gespoten. Hij was nog niet op de oprit of de weeen kwamen weer en werd er een mooie grote reu geboren.
Maar dat was het...of was het klaar?
Je gaat toch aan jezelf twijfelen. Ik had toch nog leven gevoeld? En de pup die meteen na het spuiten geboren werd kon dat niet zijn. Die zat toen in het geboortekanaal. Wederom de dierenarts gebeld. Het is nu 10:45. Geen weeen. Toon haalt nog een spuit Python die ik haar zelf geef. Maar dit geeft geen enkel effect. Nu hadden we gekozen voor een lage dosis, ze had immers al iets gehad.
Nog maar eens de dierenarts gebeld. Het was inmiddels 12:15 en Jazz was nog niet helemaal rustig, maar aan de andere kant was ze ook druk met haar pupjes te verzorgen.
In overleg doe ik de puppies in een warmhoudkist met kruik. En ga opweg naar de grote praktijk van mijn Dierenarts. Hier kan eventueel ook een keizersnee gedaan worden.
Als ik aankom doen we meteen een echo. Wat heb ik toch een superhond, alles laat ze toe. Op de rug in de kussens en dan een echo. Jaaa toch nog een pup met kloppend hartje. Ik had gelijk, dat noemen ze ook wel intuitie.
En dan nu de grote vraag: wat gaan we doen? Wachten of het nog komt? Met het grote risico dat we te laat zijn. Of toch ingrijpen? Met 2 dierenartsen samen overlegd. Ik zei: vanaf 8:40 is er geen pup meer geboren. We hebben 2 x Python gespoten, dat is ook een risico. En het was inmiddels 13:00.....
Liever nu een keizersnee met een levend pupje dan eentje die te laat is.
En zo lopen we door naar de OK.
En dan hebben we toch weer een superhond. Wat is ze toch geweldig!
Alles doen we bij positieven omdat dan de pup zo min mogelijk narcosemiddel meekrijgt.
Een spuitje met een licht roesje, en dan op de rug in de kussens. Plaatselijke verdoving en de operatie kan beginnen.
En dan als grote verassing zijn er 2 pups! Als een bal tegen elkaar aan, voor Jazz  een onbegonnen zaak.
Snel uitzuigen, wrijven, en wat druppels in de bekjes. Maar goed dat we met zijn 5 en waren in de OK.
Als dan naar minuten ze allebei piepen bewegen, kijk je schuin naar mijn supermama, alles ok, zegt Aleid. Daar ook? Ja, alles ok!
We hebben 7 pups, 3 teefjes en 4 reuen.
We leggen de laatste 2 reutjes in de kist bij de anderen.
Nu snel naar huis!
Jazz tillen we in de auto, want ze kan wel lopen maar nog niet springen natuurlijk. En haar puppies zet ik naast haar. Ze kijkt vol trots in de bak! Even snuffelen en dan gaan we, op naar huis!